Hyundai i30 FD (pierwszej generacji, 2007-12)

Hyundai i30 pierwszej generacji (oraz bliźniacza Kia Cee’d) to pierwsza poważniejsza próba wejścia koreańskiego koncernu na rynek europejski. Auto produkowano na początku w Korei Południowej, a następnie w Czechach. Sprawdzamy, jak ten model wypada po latach.

Ostatnie wydanie Hyundaia i30 FV ze zmienionym zderzakiem z przodu.

Stylistyka pierwszej generacji Hyundaia i30 zdążyła się trochę opatrzeć. Nigdy nie było to auto specjalnie pięknie, chyba pod tym względem ustępuje bratniej Kii, ale to rzecz gustu. Co ciekawe, to właśnie kombi może wydawać się bardziej proporcjonalne. Nie dla stylistyki kupuje się jednak starsze Hyundaie, a dla innych zalet.

Z tyłu auto nie wygląda super zgrabnie

Wnętrze tego auta jest całkiem przestronne jak na krótki kompakt. Można liczyć na przyzwoitą ilość miejsca z tyłu i bagażnik o pojemności 340 l, a w kombi niewiele większy (415 l – możliwości przewozowe tej wersji są ograniczone w stosunku do konkurencyjnych modeli). Deskę rozdzielczą zaprojektowano w bardzo prosty sposób z dużymi połaciami plastiku, ale jest ona niezwykle funkcjonalna i prosta w obsłudze. Niektórych mogą irytować niebieskie wyświetlacze na desce rozdzielczej, w nocy trochę kłujące w oczy. Tworzywa raczej przeciętnej jakości, takie, jakich można by się spodziewać w kompakcie raczej z tych tańszych. Na plus bogaty zestaw wskaźników z wskaźnikiem temperatury cieczy chłodzącej.

Umiarkowanie duży bagażnik jak na kompakt
Prosty design przypomina raczej wnętrze samochodu klasy B. Ale wszystko zmontowane zostałe poprawnie i takoż też działa.
Zegary wyglądają naprawdę sympatycznie, dużo lepiej od deski rozdzielczej

Silniki

1.4i 16V

Bazowy benzynowy motor ma aż 109 KM, co oznacza, że paleta jednostek w Hyundaiu i30 zaczyna się prawie jak w aucie klasy premium. Silnik ma nienajgorszą dynamikę (12,6 s.) i nadaje się świetnie na drogi pozamiastowe, jak i do miasta. Zwłaszcza, że jego spalanie jest całkiem korzystne, średnio ok. 7l/100 km w trasie i ok. 8l/100 km. Nie polecamy tej wersji do szybszych przejazdów autostradą – powyżej 120 km/h jednostka kręci się już ponad 4 tys. obr./minutę na najwyższym biegu i jest po prostu głośno. Silnik ten zbiera dobre opinie za trwałość, ale zdarzają się w nich uszkodzone panewki i wówczas jednostka pobiera olej. Typowe jest również rozciąganie się łańcucha rozrządu przy przebiegu 150-200 tys. km. Także, jeśli kupicie auto z tym przebiegiem i z oryginalnym łańcuchem, to przygotujcie się, że niedługo trzeba będzie go wymienić, co wiąże się ze sporymi kosztami. Rozciągnięcie się łańcucha rozrządu objawia się chrobotaniem i zaświeceniem kontrolki silnika.

Silnik 1.5 daje radę, zwłaszcza jak nie ma zbyt wielu osób na pokładzie.

W 2024 r. przygotowywaliśmy do sprzedania pięknego białego Hyundaia i30 z tym motorem. W silniku wcześniej rozciągnął się rozrząd przy przebiegu 172 tys. km. Serwisując auto przed sprzedażą założyliśmy nowy zestaw łańcucha (oraz przeprowadziliśmy szereg innych prac).

1.6i 16v 122-126 KM

Konstrukcja, jak i problemy te same, co w jednostce 1.4, przy czym auto jest nieco mocniejsze i więcej pali. U nas jeszcze nie było egzemplarza z tym silnikiem.

2.0 143 KM

Rzadko spotykana jednostka, która czyni z Hyundaia i30 prawie auto sportowe 😉

1.6 CRDi 90-128 KM

Tak zwany bezpieczny diesel, można go spokojnie polecić. Brak koła dwumasowego znacznie obniża koszty eksploatacji. Mogą zdarzać się awarie turbosprężarek. Silniki te bez większych problemów osiągają przebiegi rzędu 300 tys. km., nie są jednak za bardzo dynamiczne, zwłaszcza w tej słabszej wersji. Propozycja dla spokojnych oszczędnych kierowców.

2.0 CRDi 140 KM

Stosunkowo rzadko spotykana wersja, która sprawnie napędza Hyundaia i30, jednak nie pozbawiona potencjalnych wad – szczególnie jeśli chodzi o awarie osprzętu.

Podwozie

Hyundaia i30 prowadzi się przeciętnie. Można powiedzieć, że auto pod tym względem jest ok, niczym specjalnie się nie wyróżnia: układ kierowniczy umiarkowanie precyzyjny i szybki, zawieszenie tylne niby wielowahaczowe, ale nie zapewnia takiej przyczepności na drodze jak inne droższe auta kompaktowe. Bardzo sympatycznie pracuje ręczna skrzynia biegów.

Problemy/usterki

Głównym problemem Hyundaia i30 jest korozja podwozia i nadwozia. Tej pierwszej trudno uniknąć – auta w naszych warunkach szybko rdzewieją od spodu. Mniej zadbane i starsze egzemplarze rdzewieją także na błotnikach, progach, na masce i w innych miejscach. Warto wybierać ładne nieskorodowane egzemplarze. Ponadto umiarkowanie trwałe jest wnętrze – kierownica po przebiegu ok. 150 tys. km potrafi być już nieco wytarta. Większa mogłaby być trwałość przedniego zawieszenia – dość szybko pojawiają się luzy, na szczęście jest je łatwo usunąć. Lubią hałasować łożyska kół. Zdarzają się zmatowiałe reflektory, przepalające się szybko żarówki, usterki elektryki, np. silniczków wycieraczek lub elektrycznego wspomagania kierownicy. Szybko korodują tarcze hamulcowe, łatwo też je zapiec jak zostawimy na ręcznym.

Naszego Hyundaia i30 1.4 kupiliśmy po dłuższym postoju trwającym około 2 miesiące w zimie. Ktoś zostawił go na ręcznym hamulcu. Efekt: zablokowane jedno tylne koło. I weź to zapakuj na lawetę. Auto od razu trafiło do warsztatu, gdzie przeszło profesjonalny serwis hamulców z przodu i z tyłu.

Zalecenia pozakupowe Hyundai i30 FD

  • Zabezpieczenie antykorozyjne podwozia i profili zamkniętych (najlepiej powtarzać co 2 lata)
  • Wymiana oleju w silniku najdalej co 15 tys. km.
  • Jeśli kupiliśmy wersję benzynową przed wymianą rozrządu uważna jazda w okolicach 150-200 tys. km i nie bagatelizowanie świecącej kontrolki silnika.
  • Nie zostawianie samochodu na ręcznym hamulcu na dłużej niż 1 dzień

Oferowane na sprzedaż Hyundaie i30

2012 rok 1.4 16v hatchback, ok. 172 tys. km.